ابراء یک ایقاع رضایی است که موجب سقوط حق دینی می گردد و فقط با اراده طلبکار انشاء می گردد و اوصاف آن به شرح زیر است:
1- ابراء از موجبات سقوط تعهدات است و علی الاصول به وفای به عهد تعلق می گیرد نه همیشه.
2-ابراء ذمه میت صحیح است و علم اجمالی در آن کافیست و حقیقتاً کسی که ابراء می شود میت است.
3-ابراء معلق نیز صحیح است و اشتباه در مدیون علی الاصول موجب بطلان است چرا که شخصیت محوریت دارد.
4-ابراء از جانب نماینده صحیح است مانند وکیل ولی از سوی نماینده محجور صحیح نیست چرا که برای محجور صرفاً مضر است.