1-اشتباه در جهت معامله یعنی انگیزه و داعی نهایی شخص مثل این که شخصی زمینی می خرد تا آنجا را کتابخانه کند این انگیزه شخص است که اشتباه در آن تاثیری در عقد ندارد.
2-اشتباه در طرف معامله وقتی شخصیت وی علت عمده عقد نمی باشد.
اشتباه در اوصافی که اساسی نیستند و شرط نشده اند. یا زمانی که یکی از طرفین از غعیوب معامله تبری کرده باشد اشتباه در این اوصاف تاثیری در معامله ندارد.
اگر یکی از طرفین در انعقاد عقد مرتکب تدلیس گردند که در عقد موثر بوده باشد طرف مقابل خیار تدلیس دارد ولی اگر این تدلیس به نحوی باشد که موجب اشتباه در موضوع عقد شود عقد باطل می گردد.