پرداخت دین توسط ثالث:مستفاد از مواد 714،713،267 ق.م

قاعده اصلی این است که برای پرداخت توسط ثالث رضایت مدیون نیاز نیست ولی درصورتی اجازه مراجعه به مدیون را دارد اولا پرداخت او تبرعی نبوده باشد و پرداخت با اذن مدیون باشد.

اگر ثالث کمتر از دین یا بیشتر از دین به طلبکار بدهد فقط به اندازه دین حق رجوع به مدیون را دارد . مگر خلاف آن را تراضی کرده باشد.

پرداخت دین توسط ثالث نیاز به رضایت طلبکار ندارد مگر این که قائم به شخص باشد و مباشرت متعهد در آن شرط شده باشد در این حالت زمانی پرداخت موثر است که توسط متعهدله قبول شود. به عبارتی دیگر اگر انجام تعهد به قید مباشرت متعهد نباشد علاوه بر این که رضایت مدیون اصلی لازم نیست رضایت طلبکار هم لازم نیست.