شرط تبانی یا بنایی: طرفین در مذاکرات قبل از قرارداد با هم توافق نموده اند اما در زمان انعقاد عقد آن شرط را داخل عقد نمی دانند ولی با مذاکرات پیش قراردادی آن ها در عقد مستتر می دانند.
قانون گذار به این شروط رسمیت داده و آن ها را با عنوان شرط بنایی در عقد نکاح پذیرفته و در سایر عقود نیز راه دارد.
شروط ضمن العقد و الحاقی: شروطی هستند که صراحتا در عقد بیان گردیده و الحاقی نیز شروطی می باشند که طرفین بعد از انعقاد عقد به موجب توافقات موخر و بعدی به عقد می افزایند.