درشروط نامشروع وغیرقانونی اصل براین است اشخاص ایرانی به قوانین آگاه هستند و برای پیدایش حق فسخ مشروط له باید جهل خود را اثبات نماید.
1- شرط بی فایده: حقی برای مشروط له از جمله حق فسخ پدید نمی آید.
2-شرط غیرمشروع و نامقدور: در هر دو مورد این شروط حق فسخ عقد اصلی برای مشروط له به وجود می آید.
در سایر شروطی که به دلیل عدم رعایت شرایط صحت عقد باطل هستند مانند شرط نامعین(ظرف چه ساعتی کار انجام شود)،نامعلوم(دقیقا چه کاری باید انجام شود) نیز برای مشروط له حق فسخ عقد اصلی ایجاد می شود.
درصورت بطلان شرط به شرطی برای مشروط له حق فسخ پدید می آید که اولا شرط در حین انعقاد عقد باطل بوده و مشروط له نیز به آن آگاه نباشد و این بطلان ناشی از اقدامات مشروط له نباشد.